Hyperinflatie ontstaat wanneer burgers hun vertrouwen in de valuta en de overheid verliezen. Als ik kijk naar het succes van de Belgische staatsbon (20 miljard euro … and counting), moeten we er nog niet meteen voor vrezen.

Spaarders staan in de rij aan te schuiven om hun geld aan de overheid uit te lenen tegen een rente die niet eens de inflatie dekt. Ze verkiezen een zeker verlies, zolang ze maar geen risico moeten nemen met de spaarcenten.

Wel, als jij geen risico’s wil nemen met je spaarcenten, zijn er anderen die dat wel voor je doen. We hebben vijftien jaar geleden bijvoorbeeld al gezien hoe de banken er hun hand niet voor omdraaien om te speculeren met jouw spaarcenten. 

En je geld uitlenen aan de overheid? De overheid als goede huisvader? Wat kan ik daar nu nog over zeggen?

We hebben het hier toch over diezelfde overheid die al enkele decennia de begrotingstekorten aan elkaar breit waardoor de overheidsschuld de top 10 van de wereld heeft gehaald?

Je ziet het natuurlijk alweer van ver aankomen. Als de massa zich op één specifieke belegging werpt, loopt dat gewoonlijk slecht af. 

Hoe is het nog met al die meme-aandelen die tijdens de Coronaperiode zo populair waren? Als ik het mij goed herinner waren Gamestop, Bed Bath & Beyond en AMC de lievelingetjes indertijd.

Bed Bath & Beyond kijkt tegen een faillissement aan en AMC is 97% gedaald sinds de top. Wie investeerde in GameStop heeft “geluk”: het aandeel heeft 22% van de waarde weten te behouden. 

Begrijp me niet verkeerd: wie Belgische overheidspapier koopt, zal zijn centen terugkrijgen. Geen zorgen daar.

Maar je weet ook dat 100 euro vandaag, niet meer dezelfde koopkracht heeft dan 100 euro vijf jaar geleden. Wie met 100 euro de supermarkt binnen wandelt, heeft geen winkelkar meer nodig. Nog even en je twee handen volstaan. 

Ik snap die interesse voor de staatsbon wel. Spaarders zijn van mening dat de inflatie achter ons ligt. Ze zijn een beetje geconditioneerd op dat vlak. We hebben in de voorbije twintig jaar maar één inflatie-opstoot van enige betekenis gekend en die vlam werd snel gedoofd door de kredietcrisis. 

De huidige spaarders hebben in feite nooit een periode met hogere inflatie meegemaakt. Daarvoor moeten we al terug naar de jaren ‘70, inmiddels vijftig jaar geleden. 

Tijdens de jaren ‘70 kwam de inflatie in golven. Drie om precies te zijn.

Laat je dus niet te snel in de luren leggen door de dalende inflatiecijfers. Na de eerste golf volgt immers een straffere tweede golf. Dat is de golf waarbij de massa het spel begint door te krijgen en staatspapier wil inruilen voor edelmetaal.